Hilkku ja hilkka

  • Lauri Kettunen
Avainsanat: murteentutkimus, sanahistoria

Abstrakti

Le finnois hilkku et hilkka (ranska)

Kielenainekset

helkky (kieli: suomi, sivulla: 191)
helkkyä (kieli: suomi, sivulla: 190)
helkkää (kieli: suomi, sivulla: 190)
hilkata (kieli: suomi, sivulla: 191)
hilke (kieli: suomi, sivulla: 191)
hilkk|a, -u (kieli: suomi, sivulla: 190-)
hilkk|aa, -ua (kieli: suomi, sivulla: 190-)
hilkuttaa (kieli: suomi, sivulla: 191)
hilli|kka, -kko (kieli: suomi, sivulla: 192)
hiltulla : sillä h. (kieli: suomi, sivulla: 190-)
hilu(t) (kieli: suomi, sivulla: 191)
ilkku (kieli: suomi, sivulla: 192)
kilistä (kieli: suomi, sivulla: 191)
kilkuttaa (kieli: suomi, sivulla: 191)
tilkkaa (kieli: suomi, sivulla: 191)
tilkku (kieli: suomi, sivulla: 191)
tilkkua (kieli: suomi, sivulla: 191)
vilkku, -a (kieli: suomi, sivulla: 191)

Osasto
Artikkelit
Julkaistu
tammi 2, 1958
Viittaaminen
Kettunen, L. (1958). Hilkku ja hilkka. Virittäjä, 62(2), 190. Noudettu osoitteesta https://journal.fi/virittaja/article/view/33591